Aşkın boş iş olduğunu anlamak hayatta belirli süreler dahilinde tekrarını yaşayacağınız psikolojik bunalım devrelerinin bitiş noktasıdır. Bu noktada tamam bitti bu defa kimseye güvenmeyeceğim, kimseye inanmayacağım gibi kesin sözler sarf edilmeye başlanır. Yeni bir hayat yeni bir görünüm kazanmak için motivasyon sağlayıcı hobiler edinilir. Bu süre insanın tamamen kendini kendine adadığı bir süredir. Bunalımdayken yapamadığı her şey için kolları sıvar. Yeni arkadaşlıklar edinir, yeni yerler keşfeder vs. vs...Kısacası aşkın boş iş olduğunu anlamak da bi süreçtir. Bi süre sonra geçecektir bu taş kalplilik. Yine aşık olacaktır kişi. Fakat şöyle bir fark vardır artık: Deneyim. Ve üç çeşit insan vardır. Aşık olup deneyimlerini ve mantığını kullanarak sevmeyi deneyenler, aşık olup hiç bir şeyi gözü görmeyenler ve artık aşık olamayacağını iddia edenler.
Neticede aşk diye bişey vardır ama insanların olduğu gibi onun da bir ömrü vardır. Aşkın boş iş olduğunu anlamak şu hayatta farkına varılan en doğru şeydir. Ama aşkı yaşamadan ölmek bu dünyada da boş yaşadığımızın bir göstergesidir.
