Bundan yıllar önce bir sevgilim vardı, o zaman da çok inançlı biri değildim. Ama kalbimden gelmişti o gece, sabaha kadar sevişmiştik ezan okunuyordu. Biz çırılçıplak ve sarmaş dolaştık. Gözlerimden yaşlar boşandı yatakta doğruldum ellerimi göğe açtım; allah'ım dedim, bana her gün bu kadının yanında fırsatını ver ne olursun diye yalvardım ezan bitene kadar. Benim inançsız sevgilim sarıldı bana ve "amin" dedi. Nitekim o, onun yanında uyandıgım son sabah oldu, şimdi mi ? Hala o sabaha uyanıyorum rüyalarımda.
