günlerden bir gün öğle tatilinde, çalıştığım işyerinin yemekhanesinin park yerinde arabamı park etmiş durumda kapıdan çıkar çıkmaz bir bakayım ki işyerimizden bir abimiz yemeğini yemiş bitirmiş, elinde boş tepsiyle arabasının yanına gelmiş kapısını açacak. ben de "hayırdır abi eve tepsi mi lazım" deyince adamcağız şoklar geçirmişti. kimbilir hangi derdini düşünüyordu.
