Acıyla ve isyanla düştü gözlerim yere
Fırtına grisi yüzünde bir şaşkınlık.
Bulutların arasında, kör karanlıkta
Yapayalnızsam eğer ve düşüyorsam artık dünyaya
Tek suçlusu sen olmasanda
Yine de en çok sana kızdım.
Melekken ben ve hepsinin üstündeyken,
Eskiden,
Küçücük sandığım onların dünyalarına ortak oldukça o büyüdü.
Artık acıyla ve isyanımla
Kimse beni duymasa da
Beni duymayanların arasında, çığlık çığlığa bağırıyorum
Körüm ve hiç bir düğümü çözemem, onu bulabilsem de
Ki seni bulabilsem de seni, seni, sevemem artık..
Bu minik dünyada artık sesin duyulmaz, cismin görülmez oldu.
