zillere basıp kaçmayı,
sıdıkanın pencere maceralarını,
masumiyetimi,
mutluluğumu,
babam boluya gidiyor diye ağlamayı,
fenerbahçeli bisikletimi,
mahallenin kızlarıyla ip atlamayı,
erkeklerle boş inşaatlarda poliscilik oynamayı,
biriktirdiğim sürpriz yumurta oyuncaklarını,
aptallıklarımı ve saflığımı,
sıhhatler olsunu saatler olsun diye anlamayı,
akasya durağının olmadığı zamanları,
sabahları atv'de çizgi film kuşağının olduğu zamanları,
çocukluğumu özledim. Ben ben olmayı özledim!
