korkanlara anlam veremediğim hikayedir. yalnız oldukları için mi? karanlıkta oldukları için mi? iki dua bilmedikleri için mi? inançları zayıf olduğu için mi? sakin olun... korkmayın lan bir bok olacağı yok. * yok ben şizofrenim, kendimi parmaklarım, aynaya bakar suratıma sıçarım diyorsanız siz bilirsiniz.
--spoiler--
bir gece kalktım yataktan gittim pencereye
sokaklar kıpkırmızıydı sanki, gündüzler gece..
ne oluyor dedim arkamı döndüm baktım geriye
atakandı karşımda ki, döndüm bir deliye.
evim yanar ,ailem perişan hoca beni kovdu
dedem siktir çekti hayat bana çok acı koydu
bu dünya bana gülmedi herkes bana atakanı sordu
harry potter oldum genç yaşımda, bana ne haller oldu
akifi almaya gittik, bulacaktık atakanı..
atakanı bulunca sokacaktım götüne ,kolyeyi kitabı..
fakat akif benden beterdi, kalmamış dini imanı..
oracık ta ağlayıverdi anlattı yaşadıklarını..
--spoiler--
saat 16:51: arkadaşlar uykumdan uyandım. biri bu entry silmem konusunda uyardı beni çok ciddiyim çok korktum ne yapacağımı bilemiyorum. entry silmeye çalıştım ancak silinmiyor lütfen yardım edin.
