bir gün bile ayrı kalınsa özlenendir, memleket gibidir.
Devrim'de buz gibi biraları açıp muhabbetin dibine vurursun, sonra birden şarkı patlatırsın, stadın diğer ucundakiler eşlik eder.
Susam'da soğuk kış gecelerinde bir çay içersin. Sabahları sekiz kırk derslerine gitmeden önce sıcak bir simit alır, iş bankasının önünde ring beklerken yersin.
Geceleri başta sekizinci yurt olmak üzere, kız yurtları da dahil hektor seslerini duyarsın. Hele bir de elektrik kesintisi olmuşsa vay anasını sayın seyirciler.
Çatı'da sabah kahvaltısı, mis gibi kokan omletler, sırnaşık ve bir o kadar da açgözlü tombul kediler...
Fizik çimlerinde kar yağdığı zaman pankartlarla kütüphaneye doğru on on beş kişi beraber kaymak, sonunda da kaseyi incitmek.
Eğlenceli otostop anıları, sizden sonra gelenlere duran arabalara ağız dolusu küfür etmek. A1 kapısından yurtlar bölgesine yürümek zorunda kalmak çoğu kez.
Fizik kantininde patatesli tost yiyip mutluluğun doruklarına çıkmak.
