geçmez. acıtır sonra biraz daha az acıtır. bu böyle sürer gider tam aklına gelmiyorken tekrar bir kıvılcım çakar hop en başa dönersin.
sonra acıya da alışırsın hatta olmazsa olmazın olur, geceleri kimseye göstermediğin sedef kakmalı kutularda sakladığın anıların olur. acı, artık başka bir şeye dönüşmüştür. hep ilk günkü gibi kalacak değil ya.
