günaydın kadınım, sevgilim.
yine sabah oldu gözlerimde
etrafta senin kokun var
gene seni söylüyor dilim
nerde kaldın diyorum
bir an seviniyorum aslında
benimlesin ama yanımda değilsin diye
sonra üzülüyorum
şimdi benimlesin ama sonra gidersin diye
sonra ağlıyorum
gidersen ben ne yapardım diye.
sonra düşünüyorum
yapacağım birşey yok ölürüm diye.
ölmek senin içinse eğer korkulmaz
bir beklenti olmadan beklersin.
aniden
soluksuz.
ben umudunu kalbinde taşıyan
o umudun ismini "sen" yapmış
kalp atışları "sen" diye çarpan
dili hiç susmayan
ama aslında tek söylediği "sen" olan
en ufak sevinçte "sen" diye bağıran
sinirlenince, üzülünce "sen" diye haykıran bi adamım..
bu adam bir sabahı daha getirdi sensiz.
bir gün seninle uyanmak için
senin kokunda yatmak
sözlerinde uyuya kalmak
sana sarılıp ölmek için..
bu sabahta sensizim, bu sabahta sana uzaktın günaydın diyorum..