Yalnız ölmek kesinlikle. Düşünsenize şimdi genciz güzeliz, iyiyiz, süperiz. Yalnızlık çektiğimizde giderebileceğimiz birileri elbet oluyor. Ben, 22 senelik hayatımda 7/24 bir odaya kapalı yaşayan, hiç kimseyle tanışmamış biriyle tanışmadım. (Şayet, tanışmışsanız bizim gruptan değilsiniz) Elimiz, ayağımız tutuyor. Şükürler olsun, her şeyimiz de var. Mutlu olabileceğimiz bir şeyler de bulabilirsiniz etrafınıza 5 saniye baktığınızda. Ama, yaşlılık zordur be hacım.
Her yaşın elbet bir güzelliği var ama, yaşlıların endişelerini bir düşünsenize. Acaba bana şimdi ne olacak? Şurada düşüp, kalsam kim gelir yardımıma? Tüm bunları düşününce, seveniniz olsun olmasın, son nefesinizi verdiğinizde yanınızda birinin olması, hayatınız boyunca yalnız kalmanız pahasına bile olsa değerlidir. Eminim düşüncelerimi anlayıp, hoş karşılarsınız.
