çocuklar hayatı oyunlarla öğrendiklerine göre dozunun iyi ayarlaması gereken önerme..
1-çocuklar salak değildir, bilerek yenildiğini hisseder ve bu onlara özgüven yüklemediği gibi size duyduğu güveni de sarsar.
2-çocukla oynarken kendi denginiz ile oynuyormuş gibi kıyasıya mücadeleye girerseniz, çocuk sizinle oynamaktan keyif almaz çünkü şartlar eşit değildir. ayrıca hiç yenemediğinde kendisini onore edecek bir sonuca da sahip olmaz. babam bana boks öğretirken şişirdiği yanağına vurduğum yumruk dudağının patlamasına sebep olduğu için yıllarca övündüğümü hatırlarım. bu yüzden kendimi çok güçlü hissettim ve okulda önüme gelen erkek çocukla bilek güreşi yaptım.
3-özgüveni gelişsin diye hep yenilirseniz, sokakta arkadaşlarıyla oynadığında tüm havası söner, yenilmeyi kabullenemez ve hırçınlaşır.
sonuç olarak arada yenmesine müsade ederek (yenilerek değil, arada fark var) arada yenerek ama özetle önemli olanın o oyunu oynarken keyif almak olduğunu öğreterek oynarsanız, asıl o zaman çocuğu hayata hazırlarsınız.
