senin zamanlarında yaşamayı ne de çok isterdim..
her geçen gün anlıyorum ki,
2000'li yıllar bana göre değil. 60lı, 70li yıllarda olmak varmış..
o zamanların her şeyi bana güzel gelir.
en başta sen o zamanlardaydın ya!
ne kaybederdim ki şu milenyumlarda olmasam?
-hiç, hiçbir şey şüphesiz. adım kadar eminim buna.
karşılaşırdık belki sen istanbul sokaklarında dolaşırken ,
elinde tıpkı o sigaranı tutarkenki umursamazlık akarken,
yağmurlu bir havada ama. güneşli olmasın.
ve belki, zuhal'in bile olurdum senin ben.
on üç tane mektubun * gelirdi bana sonra, ankara'dan yazardın sen bana, zuhal'ine, istanbul'dan alırdım da ben , okurdum hepsini , virgülüne kadar ezberleyerek hepsini ama hepsini..
el yazına da aşık olurdum tabi, senden geliyor ya hepsi.
sana değil de ,
belki de iç dünyana aşık olmuşumdur ben..
o içinden, kafandan değil , ellerinden değil de, kalbinden dökülen satırlar için zuhal'in olmak belki de.
ah işte hayal kurmak böyle bir şey!
keşke'ler hiç bitmez bende.
geçmişe özlem hele hiç..
