en acılı ama aşkların en hakikisidir. her hareketini tavrını üstünüze alınmak istersiniz. her bakışı sanki sizi kesiyordur. kazayla bir bakışını dahi yakalasanız o gününüz bayram havasında geçer. eve gidince bir an once okula/işe gidiyimde onu görüyim istersiniz. her müzikte ondan bir parça bulursunuz. alakasız bı yere bile giderken belki onu görürüm ümidiyle evden çıkarsınız. oturduğu semtin uzağından bile geçseniz içiniz kıpır kıpır olur. onun arkadaşları hoşunuza gitmese bile dinledikleri müzikler hepsi hayatınızın bir parçası olurverir. hayat tozpembe güzeldir bu insana. yemek içmek zevk vermemeye başlar. ismini sürekli içinden tekrarlarsın. gece yatakta acaba ne yapıyordur diye iç geçirirsin. onla anlık dahi olsa bir bakışmanız varsa o anı düşünürsün oda beni seviyomu acaba dersin.
işte gelelim sonuca. o seni tanımaz bile, sen onu düşünürken o başkasını. çoğu hareketi üstüne alınırsın ama aslında onun hiçbirşeyisin. o hareketlerin seninle alakası yok. aylarını belkide yıllarını boş hayallerle geçirmişsin. sonra unutmaya çalışırsın. belkide unuttuğunu sanarsın.
başarabilirsen unutursun. ama o zamanları hatırladıkça içinde hala birşeyler kalır. asla geçmez. şair çok güzel demiş adını mıh gibi kalbime yazdım yada böyle birşeydi . ama dediği doğru çünkü çiviyi söküp atsanda izi hala oradadır.
