Her şey, Çılgın bakire kuşum limon'a turkuaz mavisi bir erkek almamla başladı. Kuş eve gelir gelmez hayvanın iliğini kuruttu allahsız. 3 ay boyunca bol bol seviştiler ve sonunda 5 yumurta yaptı. Ama yumurtaların tamamı boş çıkmıştı. Yıkılmıştım. iki hafta sonra tekrar çiftleştiler ve yuvada 3 yumurta vardı. Yumurtaların en geç 22 günde çıkması gerekiyordu. Ama bizim yumurtalardan ses yoktu. iyice ümidimi kesmiştim. 23. Gündü sanırım. Bi akşam yuvadan viyk viyk diye çok tiz bir ses duydum. Yuvayı hafifçe araladığımda dünyalar benim olmuştu. Yumurtanın kabuklarını güç bela kırıp yuvanın dibinde kımıldayıp duran, et renginde kuş başı etin yarısından daha küçük bir canlı duruyordu. Annesinin "sikerim belanı kapat şu yuvalığı" bakışını aldım ve kapattım yuvalığın kapağını. Heyecandan ölüyordum. 5 dakikada bir açıp duruyordum yuvalığı. Ama yavrunun ve annenin sağlığı için kendime hakim olmam gerekiyordu, oldum. 3. Günden sonra tüyleri iyice belirmeye başlıyordu. 1 haftalık olduğunda 1 gram olan ağırlığı 5 katına çıkmıştı. Artık avcumda boynu bükük de olsa duruyordu. Günler birbirini izliyordu. 3 haftalık olduğunda artık halının üzerinde paytak paytak yürüyebiliyordu. Artık beraber uyur olmuştuk. Annesine ihtiyacı kalmadı 4 haftanın sonunda. Ve uçmaya başlamıştı. Bir bebeğin ilk adımlarını izlemek gibiydi bu.(sanki çocuğum var da)
Ama ters giden bir şeyler vardı. Babası hastaydı. Sapsağlam olan kuş bir günde halsizleşerek kafesin dibinde öldü. Yeni doğan meleğim artık babasızdı. Ama annesi limon(2) ona çok iyi bakıp babasının yokluğunu aratmadı... Limonata artık büyümüştü. Artık bir isim koyma vakti gelmişti bu ilişkiye. Pardon, kuşa. Annesinin adından esinlenerek adını limonata koydum. Annesinden ayırdıktan 3 ay sonra annesi de öldü. O anda içimden bir parça koptu. Zavallı hayvan annesiz ve babasızdı. O günden sonra limonata'ya olan ilgimi daha da artırdım. Hem annesi hem babası oldum onun...
15 ekim 2011'den beri beraberiz ve çok şükür hiç hasta olmadı. Şu an 8 aylık ve bir eşi var. Onla sevişiyor 1 aydır. Torunumu görürsem cennetliğim sanırım...