ukalalık ve kendini beğenmişlik. evet, 1929 öncesine kadar sefil ve çerçöp yığını olarak görünen ve ölmeleri devlet için bir önem arzetmeyen işçi sınıfı bir anda sistemin müşterisi, partilerin seçmeni ve devletin yurttaşı olarak bir anda ilgi odağı oldular. bununla beraber devlet de politikalarını örgütlü azınlık ile örgütsüz çoğunluğun tercihlerinin optimal bileşimini bulacak şekilde belirlemeye başladı. böylece kendisine önem addedilen insanlar kapitalizmin dayattığı ticari ahlakla ellerindeki kozları en iyi şekilde değerlendirmeye başladılar. müşteri memnuniyeti kisvesi altında müşteriye her türlü yalakalığı yapmaktan çekinmeyen esnaf ve tüccar karşısında evde karısından su isteyemeyen vatandaşlar aslan kesilmeye başladılar.
