iki siyasal akımda da özel mülkiyet esastır. kesin bir sosyalizm karşıtlığı vardır.
ikisinin de antiemperyalizmden anladığı yabancı düşmanlığıdır. kemalistler ulus milliyetçiliği, islamcılar ümmetçilik adı altında bu düşmanlığı yapar. emperyalizmi "kapitalizmin ileri aşaması" olarak değil, "milli ve manevi değerleri yok etmek isteyen batılı canavar" olarak görürler.
ikisinde de "devlet" aygıtı kutsaldır. şeriatın devleti de kemalizmin devleti de herhangi bir sınıfa değil, "hakka ve millete" hizmet ediyor diye tanımlanır. halbuki bal gibi de "burjuva" sınıfına aittir.
