Viyana'dan beridir -300 yıl ki dile kolay- tabana kuvvet kaçan selefler varken haleflerin yapabileceği pek bir şey yoktu. Osmanlı'da aydın değil münevver vardı, kendini aydın belleyenler pozitivizm ışığında batı'nın düşünce anlamında gayr-ı meşru çocuklarını sahiplenen salak ailelere benzer. 30 yaşında katil zanlısını evlat edinmenin ne gibi bir haklı sebebi var bilemeyiz...
islam ve kuran'dan ümidi kesen bir ülke elbette sevdikleriyle beraber olacaktır fakat batılı olmayı istemekle batılı olmak arasında ince bir fark vardır, batılı olmayı istemek buna başvurmak ilginç ruh hali ister. biz batılı olmaya talip olduk desek yeridir. değişmek kendini reddetmektir, mustafa kemal ve saz arkadaşları zurnanın son deliğidir keza pusula onun öncesinde de kuzeyi bulamıyordu, m.kemal'in tek farkı kuzey şurasıdır demesi oldu.
m. kemal, karzai, kadirov, talabani, şah rıza ve niceleri batılı olmak isteyen masal kahramanlarıdır. batı2ya karşı batılı olma hayali ne yazık ki bir sonuç vermemiştir. Japonya falan derseniz kafalarına yedikleri 2 bomba yeter, aydınlanma modernite vs vs zırvasına da bir yunan şöyle der:
ulan batının kökü bizde de neden 500 yıl bir valiyle yönetildik?
