misafire gelen çocukla taso, bilye oynamıştım. hep ben kazandım sonra kazandıklarımı ona geri satıp tekrar oynadım. bu döngü böyle baya bir devam etti akşama doğru gidecekleri zaman bu zırlamaya başladı. babam mahçup bir şekilde almaya çalışırken, en son ''senin mi? senin mi? kimseye vermem ben'' dediğimi hatırlıyorum. gözlerimi açtığım da sinirden baygınlık geçirmiştim sanırım ama abim, annem bayılmadığımı bir saatir ağladığımı söylüyordu.
edit: varoştum napayım hayatım da hiç o kadar çok parayı bi arada görmemiştim. yıl: 2003, bütçe:40 tl
