Son günlerde itüsözlük yazarlarının kendi kendilerine sordukları soru''
itü sözlük uludağ sözlük'un varisi olabilir mi ?''.Çünkü ''kıskançlık'' ve ''kompleks'' türünde davranışların doğuracağı sonuç malesefki buydu.Ve bence haklı bir soruydu.Sözlük yazarları artık 8 sayfa kadar bok atmanın kendilerine prim yapamayacağını, yazar yollayıp uludağsözlük altındaki itüsözlük başlığında post modern yalakalıkların bir amaca dönük olması gerektiğini akıllarına koymalıydılar.Herşeyin bir karşılığı olduğu gibi mesela koyun olmanın bile ot ile ödüllendirileceği gerçeğindeki gibi.
Ben şahsen taktir ettim bu soruyu.Yani geç bile kalınmıştı bence.Kesinlikle hemen geyik avcıları ve ütopik yandaşların da desteklediği bir kadro oluşturulup uludağsözlüğün yarısı kadar olabilme çalışmaları içerisine girilmelidir.Yoksa artık bu yazarlar isyan etme aşamasına kadar gelmiştir.Uludağsözlüğe bok atayım derken ekmekten aştan kesilmişlerdir.Kesinlikle Cumhur başkanını tavuk yapmak dışında daha entel kampanyalara girilmelidir.
Herşeyden önemlisi en son ne zaman aynaya baktıklarını unutan yazarlar bile bulunmakta.Bukadar ürkütücü bir noktaya gelmiştir bu kıskançlık edebiyatı.
Birileri kesinlikle bu yazarlara acımalı.Ve Arı sıçmadan hemen bir çözüm paketi sunulmalıdır.
insan gibi yaşamasını benimsemeyip, kendiyle özdeşleşemeyen, en önemlisi de güzelleşme için çaba göstermeyenin, bu duygudan sıyrılması beklenebilir mi?
Bu konuda sevgi önemli bir faktör; bazen artı bazen ise eksi yönden. Araya sevgi girmeyince, bir insanın neler yapabileceğine tanık olabileceğimiz gibi, sevenin sevdiğine yaptıkları da bir hayli şaşırtıcı.Sanırım bunları detaylandırmaya gerek yok, zaten örnekleri ortada....
Olayları sarmalayan değerlerin temelinde, hiç şüphesiz kıskançlık duygusu yatıyor. insan ömrünün büyük bir kısmı, kendisine yapışıp kalan bu duyguyu def etme çabasıyla geçer. Kıskançlığın sebep olduğu hadiseler adeta bir düğüm haline gelir; uzun süre çözülemez. Kimliğimizi şekillendiren bu olgunun önemini özellikle vurgulamakta yarar var...
