öyle anlık değil, sürekli. ara sıra yoklar daha da yakar. unutulur aman denmez, unutulmaz çünkü.
hele de 14 yaşında bir çocukken kaybetmişseniz daha koyar. hayat ben senin ta amına koyayım dedirtir. daha ona ihtiyaç varken çekip gitmiştir. 14 yaşındaki bir erkek çocuğu için çok acıdır bu durum. zira tam babasına ihtiyacı olan zamanlardır.
seneye okulu da bitiyor o 14 yaşında bırakıp gittiği çocuğunun. ondan sonra o çocuk evlenecek, çoluğa çocuğa karışacak belki. ama hala babasının 14 yaşında çocuğu olarak kalacak o.
