her şiiri bir başka olandır ve değişik görünen bizim kalbimizden bir insandır evvelinde. her şeyi bir kenara bırakıp okumalı onu, ne düşünür, necidir, sağcı mıdır solcu mudur ? demeden okunmalıdır nazım hikmet. ve okunduğundan anlaşılan şudur nazım hikmet'te : büyük bir insandır nazım hikmet . . . dedirtir eğer okumak için okursak, yaşamak için okursak.
yaşamaya dair
yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yani ağır bastığından.
Nazım Hikmet
diyen bir insan ne kadar kötü düşünce barındırabilir yüreğinde ? dedirtir nazım hikmet ran.
