olayda ilk bakışta adamın cani ve barbar oluşu, iğrenç oluşu göze çarpıyor.
ama işin aslı her zaman başkadır.
bu adam bir profesör ve dahası isveçli. tamam mükemmel süper bir adam değil belki. ama okumuş bir insanın kolay kolay böyle bir olaya imza atması beklenemez.
ve kavga sırasında kendini kaybedip kimseyle öpüşmesin diye eşinin dudaklarını kesiyor, ve geri dikmesinler diye yiyor.
sıradan bir adam dudak kesse yemeyi akıl edemez, cinnetin boyutları eşinin dudaklarını yediği kısmında yatıyor.
fakat adam dudaklarını kesmiş.
bu adam gerçekten psikopat ruhlu olsa ve gerçekten sapkın olsa, bence dudak değil cinsel bir uzva saldırıda bulunurdu.
fakat adamın kalbindeki o aşk artık ne denli büyük ki, cinnet esnasında kimseyle öpüşmemesini istiyor ve dudağı yemeyi bile aklına getirecek kadar kendini kaybediyor.
kadının defalarca ayrılmak istemesi de kavga sebepleriymiş, bunu da hesaba katıyorum.
ha, ben asla ama asla adamı haklı çıkartmıyorum, bu bir suçtur ve insan haklarına aykırıdır, barbarlıktır.
fakat bu adam salt suçlu, salt yabani değildir. bu adamın belli ki, seven bir kalbi vardır...
