Kaçıştır.
Belki sorumluluktan, belki hayattan veya herhangi bir şeyden arada bir kaçmak isteriz. Zorlukların karşısında durmayı değil de ağlamayı seçeriz. Oturup ağlamak bir şeye karşı durmaktan daha kolaydır çünkü.
Rahatlamaktır.
bir süreliğine kendini hayattan ve tüm herşeyden kopmuş hissedersin. Bedenini terketmiştir ruhun. Uzaklarda, farklı diyarlara uçup gitmiştir. Ölümün bedeninden ayırdığı gibi ruhun da seni bir süreliğine bedeninle yanlız bırakmıştır.
ağlamayı bilen insan merhametli insandır. O yüzden ağlamak utanılacak bir şey değildir.
herkesin arada bir yanlız kalıp ağlamaya ihtiyacı var.
