kendime ihanet ediyorum gözlerimi her kapadığımda
hep sen rüyalarımda
sende de suç yok aslında bu boktan hayata bakınca
sen düzene uydun, ben uyudum
alışmak istiyorum bu olanlara
ama kanıma işlemiş bu zehir adeta
söküp atamıyor bedenim hiçbirşey olmamışcasına...
bir şekilde geçecek hepsi zamanla
aksine hiç dost olmadı ki zaman bana
yine de deniyorum bıkmadan usanmadan
herşeye rağmen, başarıyorum sanırım usulca
ya da en büyük korkum
hala uyuyorum...
