Devletlerin artık ekonomiden elini çekmesi ile meşruiyeti sorgulanmaya başlayan bölümlerden biridir. Bu yüzden; içinde soyal politika ve insan kaynakları arasında gel-gitler oluşturan bir bölümdür. Kısaca sosyal politika emek ve sermaye arasında bir denge oluşturabilmek ve emeği sermaye karşısında koruyabilmek için polikalar oluştururken; insan kaynakları ise neo-liberal politikaların bir uzantısı olarak emeği bireyselleştirmek ve istediği gibi yönetmek ister. Yani sosyal politika örgütlenme iken insan kaynakları bireyselleşmedir. Çalışma ekonomisi ve endüstri ilişkileri bölümü ise bu ikisi aradında debelenmektedir. Her üniversitede bu bileşimler farklı oranda bulunmakla birlikte temennimiz emeğin haklarını savunabilecek bir anlayışın geliştirilmesi yada kabul edilmesidir.
