hayatımda 22 yıl oldu sadece 2 şeyi sevebildim tam anlamıyla. Birinin özlemini her salisede anıyorum, diğeri ise her zaman yanımda.
Biri annemdir sözlük benin her şeyimdi. Yaşama sevincimdi. Hani sağda solda millet derya aşk diye ben en büyük aşkımı anneme karşı yaşadım sözlük.Onu bir insanın sevebileceğinden fazla sevmiştim sözlük ki hala seviyorum her nefes alışımda seviyorum yaşıyorum. Bundan sonrasında da korkuyorum sözlük. Sevdiğin birini kaybetmek nasıl bir şeydir kelimeler kifayetsiz kalır anlatamaz betimleyemez. Ben sevdim bağlandım ya sonrası kaldırabilirmi bu vücut, bu bünye.
Diğeri ise fenerbahçedir. kimileriniz gülecek dalga geçecek hassiktir lan diyeceksiniz ama öyle. Diğer bir yaşama sevincimdir.Kan bağı olaraktan kardeşim olmasada, bana gözlerini kırpmadan hayatlarını feda edebilecek bir topluluktan bahsediyorum. Gecem gündüzüm sevincim üzüntüm onlarda. Onlar olmasaydı nasıl atlatabilir hayatıma nasıl devam edebilirdim bilemiyorum.
Anne sevgisi çok başkadır be sözlük , benzetilemez başka hiçbir şeye. Aylar geçti üzerinden gram dökemedim içimdeki hisleri. işte bugün dedim aklımdan çıkmayan saniseler içerisinde belki dökeyim içimi rahatlarım diye ama yok. Doğum günümde ayrıldı annem aramızda. Kalbi gibi bembeyaz bir 15 ocakta.Hayatında yaptığı davrandığı ve duruşuyla tapardım ben ona sevmekten öteydi.
O yüzden bu hayatımda hep sevmekten korkarak yaşayacağım. Belkide sevdikten sonra hep korku dolu olacağım.
Nur içinde yat anam. Az kaldı buluşmamıza. Gurbette senden uzakta 6 ayım geçti bu lanet şehirde. 2 gün sonra yanında olacağım bekle beni annem.
