baba, ne desem bilemiyorum. seni nasıl tanımlasam bilemiyorum. öncelikle teşekkür ederim hayatta ne kadar pislik, adilik, kötülük varsa birinci elden öğrettiğin için. sayende hertürlü acıyı tattım. bunu dışardan yaşamayanlar anlamaz. sen asla benim babam olmadın, benim zaten ne annem oldu, ne babam. senin baban yokmuş,senin üvey baban varmış sana kötü davranmış senin tam tersi davranman gerekmez miydi baba? ben bize,anneme,kardeşlerime yaptığın herşeye rağmen sana acıyıp,senin baban olmadığı için böyle yaptığını savundum. ama biliyorsun birgün olan birşey ben asla unutmadım sen ise muhtemelen hiç hatırlamadın. ben sana hiçbir şey yapmadığım halde nasıl bana düşman olabilirsin bir çocuk nasıl bu kadar kötü hissettirilebilir? bir insan nasıl bu kadar kötü olabilir? nasıl bu kadar gaddar olabilirsin? neden ? neden böylesin keşke sen olacağına hiç babam olmasaydı. teşekkür ederim hiçbir veli toplantıma gelmediğin için, hediye ettiğin tüm psikolojik sorunlar için. senden alacağım birkaç şey daha var. ama onu sonra alacağım ikimizde öldükten sonra. *
