eski fotograflara ne zaman baksam
bir daha ele gecmeyecek olan maziyi hatirlarim
o guzel gunleri ve bir daha yakalanmasina imkan olmayan günleri
dudaklarima buruk bir gülümseme yerleşir
ama bilirimki maziyle yasanmaz
önüne bakmasi gerekir insanin ondan dolayi
altin dolu gecmişi
teneke geleceğe değismem
hadi yürüyelim nefesimiz kesilinceye kadar
