bizimkiler karı koca on numara devlet memuru. aylardır ailecek gözümüze uyku girmiyor. binlerce tl paramız var amına koyim ve ne yapacağımızı bilemiyoruz.
bi gün bakıyorsun babam koşa koşa eve geliyor "bence dolar yapalım o parayı" diyor. karşı çıkıyorum "birden bu kadar yüklü miktarda dolar alırsak piyasanın amına koruz baba" deyu.
annem uykusundan bağırarak uyanıyor ve aile meclisi toplanıyor. muzip bir gülüşle "gençler gayrimenkule ne dersiniz" deyiveriyor. ona da karşı çıkıyorum "annem benim gayrimenkul fiyatlarını uçurmaya hakkımız var mı? lütfen sadece kendini düşünme" diyerekten.
en makul öneriyi ben getiriyorum yine. diyorum ki "tüm paramızla bisiklet fabrikası kuralım". aklımıza yatıyor. sonuçta para bok amına koyim. bizim amacımız para kazanmak değil piyasayı şişirmemek. keşke herkes memur olabilse.
not: şantiyeden yazıyorum. 3 aya fabrika tamam, mesaj atana bisiklet hediyem olsun.
