bu anımı kendisine şu didaktiklerimle anlatmak istedim;
ey...
amudu fukarasına çentikler atılmış,
hint fakiri murdar lobların sahibi
dejenere ütopyasını umumi bir kenefte istifra eden,
ve yalnızlığın havrasında mukavva duvarlara istiğfar eden
sen!
büyük çarklarda öğütülmüş gettoların yarı şehirli posası
isyanını çokca yutkunmuş, müzmin yalnızlıkların erbabı
ve tüm korkak maskelerin karanlık arkası,
küllerini nafile yere üfleten modern mitlerin ankası
sen!
kırık dökük putlardan ateş çalan yalancı prometheus
doğmak istiyorsan, eğer kusursuzca ve bambaşka
o zaman pembe iblis, dön yalnızlığına
gömül kendine;
hızlandır tükenişini!
