Ertesi günü sokaklarda onlarca Beşiktaş formalı gördüğüm maçtır. Tamam hezimetti çok kötü yenilmiştik ama hayatımda hiç bir gün kampüste o kadar beşiktaşlı görmemiştim. Biliyordum herkes benim üzerimde Beşiktaş formasını görünce dalga geçecekti, gülecekti ama beşiktaşlıyız lan biz. Hakem son düdüğü çaldığında atkısını kaldırıp gözyaşları döken renkdaşımdan eksiğim yoktu. Giydim siyah beyaz formamı yürüdüm kampüste başım dik alnım ak. Benim gibi onlarcası ile birlikte.
