klasik darbe çığırtkanlığından ziyade, bir "balans ve manevra" ayarı olarak görülmesi daha kolay olan, postun postu modern darbedir.
ordumuz, eskiden seçilmiş liderleri asardı darbe dendiğinde. sonra post modern darbe yapmaya başladı ama yine de en azından yüzyüze liderlere yapmıştı. şimdi ise geç vakitlere doğru hazırlanmış bir metin ile yapıyor.
atatürk, gençliğe hitabe'de "... memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler" diyor. fakat bu, adı üzerinde, "gençliğe" hitabe. türk gençliği ise ya kağıt gemilerle yelkenliler yapmak ya da müstevlilerin siyasi emellerine "hizmet" etmekle meşgul.
gençlik, sen, ben, biz bir şekilde sokaklara dolup bu hitabeyi akıllarımıza getiremezsek, asker darbe yapar, biz de bu "iç hizmet" maddelerinin uygulanmasına sahit olur ve demokrasiye renk seçeriz.
tek ana renk vardı türkiye demokrasisinde eskiden; ay yıldız'ın kırmızı beyazı. şimdi tür tür oldu.
demokrasiyi 5 senede bir oy vermekten ibaret sayan insanlar olarak ne kadar hakkımız var bunları sorgulamaya, düşünmeliyiz.
