yaşanılan toplumsal değişimi, gerek diğer toplumlar ile karşılaştırmalı, gerekse insanlığın macerası açısından yerini ve bu değişimi var eden dinamikleri algılamaktan anlamaktan uzak bireyin bu kadar anlamadığı şeye rağmen günü geçmiş süt gibi kokuşmuş duygusallığıyla ve tabii ki "bir ben biliyorum amına koyim" yaklaşımıyla açıklamaya çalışması.
yani sıradan, yani vasat, gayet alışılageldik, ağıtvari bir ağalma seansı...
sorsan materyalistleşen sevgilere karşı plevne'deki gazi osman paşa'vari bir savunma içerisinde. aslında sadece değişimi neden ve sonuçlarıyla anlamaktan uzak. ama sorsan anlatıyor işte.
