daha dün gibi valla eve geldikleri gün. küçük de değilim hani, 15 yaşındayım o zamanlar.
kucağıma alıp eve indirirken babamın hapishane den arkadaşı söyle demişti de babam epey bir utanmıştı;
- vaay alirıza hocam, torun torbaya da karıştık hee!
+yok şerefcim benim o benim. ( kafası yerde birazda asabi eve doğru yürüken) *
anlatsam roman olur. bir sürü şey yazarım ama yazmak da istemiyor insan... kime nasıl anlatacaksın? şimdi o yaşlarda kardeşi olmayanlar zırvalayacak duracak bir sürü, sanki 3 sene önce lise okumamışlar gibi. *
