türkiye'de sayısı çoğunlukta olan öğretmenlerdir. defalarca rastladım böyle öğretmenlere efendim ama en beteri ilkokulda ki öğretmenimdi. 1.sınıftan 5.sınıfa kadar öğretmenliğimi yapan bir bayan öğretmenim vardı ki allah düşmanıma öyle öğretmen vermesin. zaten öğretmende değildi almanya'dan gelmişti almanca biliyor diye sınıf öğretmeni olmuş nasıl bir zihniyetse almanca biliyorsa almanca öğretmeni yap gelip sınıf öğretmenliği yapıyor. neyse babalar bu öyle böyle dövmezdi bir sopası vardı kalındı baya da ağzımıza sıçardı onunla. bir keresinde burnunu patlattı bi bebenin tokatla. ölüm vuruşu gibi bir şeydi. biz de salak gibi yediğimiz dayağı eve gidip ailemize söylemezdik. defalarca sebepsiz yere dayak yemekle geçti ilkokul yıllarım kızlar ödev yapmazdı hoppa sıra dayağı hırt benim suçum ne? sopayla elimizi dağıtırdı yanan avuç içlerimin acısını dindirmek için sıranın demirini tutardım görünce çek ellerini demirden derdi vicdansız. yolda görsem 1 yudum su istese vermiyecek durumdayım şu an ona karşı. yine aynı okulda dev gibi bir müdür yardımcısı vardı ki su borusuyla döverdi öğrencileri. ortaokulda da aynı okuldaydım ve 6.7.8. sınıfta da resim öğretmeninin attığı dayaklar damga vurmuştu. ve sadece ben yemezdim bu dayağı bütün erkek öğrencilere atardı. bando sopasıyla döverdi öğrencileri. lisede bir dil anlatım öğretmeni vardı ki tam erkek düşmanı onun da dayağını yemedik değil ama neyse ki pek hırpalamadı. yani ustalar ilköğretim ve ortaöğretim hayatım şiddetle geçti ki ben başarılı bir öğrenciydim benden çok daha fazla dayak yiyenler de oldu. bize de sokayım böyle eğitim öğretime demek düştü.
