"Yerin altında akıl-eylem-erdem ilişkisini sorgulayan bir insan için yerin üstünde, yani modern dünyada gezinen adımlar ne ifade eder? Modern dünyanın dayatmalarına karşı kişinin yalnızlığı bilinçli bir tercih mi yoksa bir yenilgi midir? Ya da gerçekten yerin altında olan kimdir?"
kitabın arkasındaki bu açıklamanın fazlaca ilgimi çekmesiyle düşünmeden almıştım bu klasiği. tahmin ettiğim gibi de kitaptaki anti-kahramanın "yeraltı"yla* kendiminki arasında şaşırtıcı derecede paralellikler, aynı doğrultuda gelişen fikirler, düşünceler buldum. Yaşamakta olduğu dış dünyadan çok daha fazla zihninde vakit geçiren, düşünceleri ve iç dünyasıyla belki de gereğinden fazla, çokça tanış olan ben için Dostoyevski'nin yeraltı edebiyatının tam anlamıyla hakkını verdiği bu kitabı okumak büyük bir zevkti.
Hatta öyle ki okuduğu kitaplardaki etkileyici cümlelerin altını çizen ben bu kitapta bunu yapamadım çünkü buna yeltenseydim kitabın tüm sayfaları not defterine dönüp sayısız çizikle dolacaktı.
Ve son olarak söylemeden geçmemeliyim; bu kitapta olan biteni, düşünceleri tam anlamıyla kavrayabilmek için Dostoyevski'nin de bahsettiği üzere bir parça "hastalıklı" olmak, "herşeyi derinden kavrama" yetisine sahip olmak gerek diye düşünüyorum.
Ve yine unutmadan; insanın benliği ve kişiliğiyle ilgili önemli sonuçlar ortaya koyduklarını iddia eden yeni dönem kişisel gelişim kitapları 19.yüzyılın ortasında yazılmış fakat anlattıkları itibariyle 21.yüzyılın ilk çeyreğinde hala geçerliliğini koruyan* bu başyapıtın bokunu yesinler.
