bugün yine neşeli, huzurlu ve bir o kadar da dindardım. işte tayyip erdoğan'ın yarattığı müthiş gençlik sokaklardaydı yine. çocuklar parklarda sallanıyor, velileri ise o arada banklarda oturup dostane sohbetler eşliğinde dondurma yalıyolardı külahta. başı kapalı teyzeler çok mutlu, kürt ve türk elele kardeşçesine halaylar çekiyordu. ak partili esnaf ellerinde çay bardakları kapıda diğer esnafla bugün de işler çok iyiydi haa azizim, aynı 2002den sonraki her gün gibi diyorlardı.
bense camiden çıkmış, dinşaatçı kardeşlerimle muhabbete koyulmuş ve seyre dalmıştım semayı. jölelediğim sakallarım, adonisim, kaslı belim ve rengarenk gözlerimle bayanların ilgi odağıydım her zamanki gibi. o esnada bir gelin arabası gördüm ve pideci rahmet abiye hadi kanka önünü kesek, pantolonunu kipelt la düşecen ellaağam dedim. kayışını yani kemerini düzelttim ve hemen yola atlayıp birbirimizin beline sarılıp gelin arabasının önünü kestik.
hemen zarf istedim ve arkadaki damada gözüm ilişti. gerçekten gururlu tipli bir erkek vardı balık bıyıklı. selamın aleyküm mutluluklar azizim, bize zarf verir misiniz dedim ve sempatikliğime kıyamayıp hemen zarf uzattı ve yanağımı mıncırdı damat. gelini gördüğümde ise türbanlı olduğunu harika bir güzellliğe sahip olduğunu ve suratından ak partili olduğunu çözdüm. anladım ki erkek o yüzden gururluydu. herkes türbanlı yani ak partili, dürüst, vatansever, alnında kara leke olmayan bir bayanla öyle kolay kolay evlenemez.
zarfı aldım ve oley be diyerek internet kafeye gittik. bu aralar netim bozuk sözlüğe gireyim dedim işte. neyse araba giderken arkasından baktım, plakası da 34 akp 34 tü. yani mutluluğun diğer adıydı. gözlerim doldu, ağladım yine başkasının mutluluğuna. sakallarım diken dikendi yine..
sandaletim vurmuştu, oturdum peçete koydum çorabımın içine öyle giydim.
