elleri boya olan,üstü başı boya kokan çocuktur. eli yüzü simsiyah içleri bembeyaz olan çocuklardır.
bazan ellerinde terlikler ile gezerler. gözleri hep insanların ayaklarındadır. özellikle kundura giyenleri gördüklerinde "boyayım mı abi?" derler. ve karşısındaki telefon ile konuşuyorsa bağırarak onu uzaklaştırır.eğer ki bir bayana yöneldi ise o eli yüzü boya olan çocuk,güvenilmez imajı verir o bayana.tiksindirir.ve o boyanacak ayakkabılar,boyacı çocuktan kaçmak için daha hızlı adım atan ayaklara eşlik eder.
kimisi dersten çıkıp başlar işine kimisi ise okula bile gidemez. zabıtaların gazabından korkarlar. onlardan kaçarak boyacılık yaparlar. yakalandıklarında ise kimi zaman sopayı yerler.
bir de boyacı çocuklar vardır. çete gibidirler ve kendi mıntıkalarında başkalarına boyacılık yaptırmazlar. onlardan da dayak yerler.tezgahlerı ellerinden alınır.o çocuk yine de "boyayım mı abi?" demek için tezgahını alır ve kaçar.
birisi "boyacı buraya gel." dedim mi dünya onların olur. 1 tl daha kazanacaktır zira. ayağını uzatan o egosu yüksek adamın ayakkabılarını küçücük elleri ile boyar."nasıl boyuyursun be,doğru boya." bağırmasına karşılık.
tizdir o ses,temizdir,saftır,kirlenmemiştir.sadece kabullenmişlik vardır ve 1 tl kazanıp o parayı ailesine götürme heyecanı.
