Biz dört küçük arkadaştık,
Ecevit, ben (Bilal), ibo, Zeki.
Kuyudibinin dört gülü,
Maskotuyduk biz, sevinci.
Derken bir karabulut,
Çöktü üstümüze
Bir baklava yüzünden
Düştük maphushaneye
Devletimiz sahip çıksa
Düşer miydik buralara
Biz bir günde büyüdük
Sağolsun devlet baba.
Bize kötülük yaptılar
Hücrelere attılar
Birbirimize söz verdik
Susacaktık yıllarca.
Önce Ecevit uzaklaştı
Sonra Zeki adım attı
Benle Bilal bakakaldık
Ve dağıldık dört bir yana
Aradan 20 yıl geçti
Unutmadık acıları,
Ne zaman karanlık olsa,
Hatırladık olanları.
Birimiz avukat oldu,
Birimiz serseri oldu,
Birimiz hala çocuk,
Birimizse sözü bozdu.
Tek bir ortak noktamız,
Suskunlardı adımız,
Lakin bir karar aldık,
Artık susmayacağız. Bize kötülük yaptılar,
Ateslere attılar da,
Birbirimize bir soz verdik,
Susacaktık yıllarca.
Tutamadık sozumuzu,
Goremedik onumuzu,
Rahatlamak istiyorsak,
Almalıydık öcümüzü.
