Bu görüşe göre:
isa'ya 30 yaşındayken Kelam'ın indiği,
O zamana kadar Meryem'den doğan isa'nın saf ve günahsız bir insan olduğu,
Tanrılık vasfının ancak Kelam geldikten sonra meydana geldiğini ve ancak o zamandan sonra hem insan hem de tanrı karakterlerinin her ikisini de taşıdığı,
Meryem'in, Tanrı olan isa'nın değil, insan olan isa'nın annesi olduğu kabul edilir.
Dolayısıyla, bu görüşe göre Meryem "Tanrı'nın annesi" (Theotokos) değil Mesih isa'nın annesidir; Tanrı doğurulamaz dolayısıyla da isa, Baba ile aynı özden olamaz. Ancak, Kelam'ın gelmesinden sonra isa'da hem insansal, hem de tanrısal bir arada varolmuş, isa hem tanrı hem de insan olmuştur. isa kelamın gelmesinden sonra bu iki tabiatı da taşır (Diofizit).
Bu görüşe göre çarmıha gerilirken tanrısal tabiat isa'dan ayrılmış sadece insan olan isa acı çekmiş, çektiği acılar Tanrı olan isa'ya dokunmamıştır.
Bu görüşleri Roma ve Yunan kiliseleri kabul etmemişler, 431 yılında toplanan I. Efes Konsili'nce reddedilmiş ancak Nestorius aforoz edilmemiş, sadece görevden alınmıştır. Faaliyetlerine devam eden Nestorius güçlenmeye başlayınca MS 449 yılında Efes'te toplanan II. Efes Konsili'inde alınan kararla Nestorius aforoz edilmiş ve sonuç olarak Nestorius'un görüşlerinin savunanlar kendi özel kiliselerini kurmuşlardır.
Günümüzde Asuri (Nasturi) ve Keldani kiliseleri diofizit görüşe sahip olan kiliselerdir.
