elektronik aletlere karşı özel bir ilgisi olan abim evde bulduğu her şeyin içini açar dururdu.
o sıralarda da teyzem bana yurtdışından tarlatanlı, altında da aç-kapa düğmesi olan dans eden bir bebek getirmişti. bir gün bebeğimi odamda bulamayınca telaşla aramaya koyuldum. sonra abim geldi yanıma;
- jineps sana sürprizim var
+ ne sürprizi?
- bak sana ne yaptım, beğendin mi abajürü?
benim bebeği başı kopmuş şekilde tutuyor, tarlatanın içine bir lamba yerleştirmiş, düğmeyi de ona bağlamış. ışığı açıp açıp kapatıyor.
ben birkaç saniye tepkisiz kaldım sonra başladım ağlamaya tabii "anneeee abimmm bebeğimi kırmışşş"
sonrasında annem o abajürü bizim komşu kızına vermiş. "aman kızım gözünü seveyim sen al da bizim kız gördükçe ağlamaya başlıyor, evde durmasın" diyerekten. **
