şu anda cumhurbaşkani adayını açıklamakta olan başbakan. babasının aldığı karne hediyesi bisikleti komşunun çocuğuna kaptırmış bir hal var yüzünde. gülümsüyor falan ama içi buruk. dokunsanız ağlayacak. insanin cumhurbaşkanlığı gibi bir mevkiye bu kadar yaklaşmışken bunu başkasına bırakmak ne kadar zor bir durumdur ...
eminim şu ana aklından "lan darbe yapsalar da bana yar olmayan cumhurbaşkanlığı bu kılkuyruk abduş'a da yar olmasa..." civarı laflar geçiyordur. çünkü insan nefis sahibidir ego sahibidir. en yakınını bile kıskanırsın bazen. hele hakkın olduğunu düşündüğün birşeyin sahibi olmuşsa...
kişisel not: eeeaahh! ne diyorum lan ben tayyip için üzüldüm resmen...
