"bu ancak fevkalade büyük ve sahici kederlerde görülen, sessiz, hıçkırıksız ağlayışlardan biriydi."
kitabı okurken bambaşka bir şeye üzülmüş sıkılmış ve göz yaşlarına boğulmuştum. bir yandan da devam etmeye çalışıyordum okumaya. yüzüme bir tokat gibi inen bu cümleyle romanla aramda çok çok başka bir bağ oluşmuştu.
