hiç bir kalıba uymadığı için takdir ettiğim grup. türkiyede adlarının ilk duyuluşu justice iledir.88 yılında elime gecmis o zamanın şartlarıyla bile iğrenç kabul edilebilcek bi kayıtla çekilmiş justice i dinlediğimde, özellikle one ı, tokat yemişe dönmüştüm, senelerdir eleştiri manyağına döndü bu grup, hatta ''beğenmemenin'' popüler olduğu yegane gruptur şu yıllarda, dediim gibi klişe değil bu adamlar. 20 yaşında parasız pulsuz, garsonluk, kamyon şoförlüğü vs....işlerle uğraşırkenki ruh halleri ile 40a merdiven dayadıkları evlenip çoluğa çocuğa karıştıkları yıllardaki ruh hallerinin aynı olması beklenemezdi tabii ki...ruh hali neyse gitarından da o çıkıyo işte adamın, insanların anlayamadığı bu... ''baba şu şarkıyı şööle çalsaydın, biraz daha distortion, bir iki hızlı riff, ne olduğu süratinden anlaşılamayan bir iki hızlı mustaine solosu, ne süper olurdu...'' önermesine şöyle cevap verirler sanirim ''olurdu da, o zaman bu şarkı, o şarkı olmazdı'' velhasılı kerim ''ne neyse o odur'' diyor bu adamlar, bu şarkılar böyle yazıldı, böyle çalınıyor, ister sev ister sevme, diyorlar..
