şimdi bir kere bu saça sahip dünyaya geldiyseniz sabırlı bir insan olma yolunda ilk adımı atmışsınızdır. çünkü başka şansınız yoktur. bu saçlar her gün yıkanamaz öyle mesela. rezil olur. kuaförler haftada bir yıka dese de sen yine de 3 kere yıkayıp orta yolu bulursun. her duşta da kafanda boneyle girersin. o boneler habire yırtılır zaten. eğer saçın çoksa -iki insan saçını kafasında taşımaktan bahsediyorum- kurutmak büyük bir meziyet ister. zaten uzun, kıvırcık ve çoklar. ilk önce kurutmaya başlarsınız yüzde 15'i filan kurur. aradan birkaç saat geçer yeniden kurutursunuz. bu sefer yüzde 70'i ancak kurur. örerek zapt edersiniz. sabah açtığınızda maşalı gibi olur ama akşama kadar yüzde yüz kurumayı ancak başaracaktır. doğuştan sinizütlü, rinitli olursunuz. düzleştirmeye kalkarsanız -diyelim öyle bir hataya düştünüz- 45 dakika ilk yarı, 45 dakika ikinci yarı yaşanır. sabitlenmez tabi, sabaha dalgalar yer bulur yine kendine. yazın battaniye etkisi gördükleri için tepenizde olur genelde. kışın da yağmurlu günlerin bolluğuyla nemden dolayı kabararak tepenize çıkar. ama sonra sokakta biri kendi saçınız mı ne güzel der. işte o zaman hepsine değer. yine de sabır, sabır ya sabır!
