Çanakkalede ölmeden önce düşmana su vermektir, onun yaralısını sırtında kendi hastanene taşımaktır.Düşmanın ardından rahmet okumak, kanlından helallik almaktır.
Sabahları odana rahmet dolsun diye, camı açmaktır. Kar yağdığında kayak yapmayı değil, evsizleri düşünmektir. Balkon köşesine kuşlar için, kışın ekmek kırıntısı, yazın su koymaktır. Yağmura rahmet, kara bereket diye bakmaktır.
Türk olmak, harap bir ülkede, zengin ülkelerin müstemlekesini reddedip, tahtadan kılıç ve ipten üzengi ile, paylaşacak ve sahiplenecek tek varlığı fakirlik olmasına rağmen, yedi düvele meydan okumaktır.
Türk olmak askere davul-zurna ile uğurlanmaktır, belki de dönmeyeceğini bilerek. Türk olmak, annenin ardından bir oğlum daha olsun, onu da göndereceğim demesidir. Babanın gözyaşlarını tutarak, tabutuna son kez dokunurken vatan sağ olsun demesidir.
Ve kor gibi yanan yüreklerimiz vardı Kor gibi yanan yüreklerde vatan sevdası vardı. Vatan sevdası imandandı. Biz buna iman etmiştik
