alışveriş merkezlerinin kendine özgü ruhu olmamasıdır. aynı mağazalar, aynı restaurantlar, aynı sinemalar ve çocuklar için aynı jetonlu oyuncaklar. endüstriyel toplumun ve kapitalizmin para tuzakları.
aramanın ve bulmanın daha zor olduğu yılları hatırlarım da, saatlerce bir ayakkabı bulabilmek için bütün çarşı gezilirdi. tanıdıklarla sohbet edilirdi, yorulduğun anda bir dostuna ait dükkana girilir, yorgunluk çayı içilirdi. belki daha yorucuydu ama sonuçta istediğini bulabilmenin hazzını yaşamak da o yorgunluğu alır götürürdü.
