anayasal ve yasal olduğu kadar, ahlaktan yoksun bir istemdir. her düşünce ve inancın serbestçe bir arada yaşaması gerektiğinin içselleştirilmemesi halinde, o toplumda demokrasiden ve barıştan söz edilemez. bu sözün ilk muhatabı, yönetenlerdir.
toplumdan illaki birileri dışlanacaksa, bunlar ancak farklılıkların bir arada yaşamasına hoşgörü göstermeyen, demokrasi ve barış düşmanları olabilirler.
