sevgili komşum,
sen gittin gideli köyüne, buralarda bir sakinlik bir huzur... nasıl mutluyuz belli değil. her gün elektrik süpürgesinin iç gıcıklatan sesi, senin ikiz kızlarına bağırıp çağırıp denizlinin horozu gibi bizi uyandırma ritüellerin, kocanın iki yüz kiloluk haline bakmadan biscolata erkeğiymişçesine bağrı açık atletlerle balkonda kasıla kasıla oturmaları, her gün bin sefer kızlarının bilgisayarı bozuldu diye beni çağırmaları inan bana burnumda tütmüyor. inan bana mutluyuz, huzurluyuz. lütfen, lütfen "kaaal, gittiğin yerde mutlu ol..."
