yalnızlığı seçmek zorunda kalırlar. toplumun içinde eriyip gitmektense çekilip kenara ortada eriyenleri izlerler. bu gözlemler zeki insanları daha da yalnızlığa perçinler. bazen "aptal olmak daha iyidir, en azından beyin olan biteni anlayamıyor ve insan herşeyi güzel sanıyor." derler.
